مدرسه که می رفتیم هر بار دفتر مشقمون رو جا میزاشتیم
معلممون می گفت مراقب باش خودتو جا نذاری
و ما می خندیدیم.فکر می کردیم نمیشه خودمون رو جا بزاریم
بزرگ که شدیم.بارها و بارها یه قسمت از خودمون رو جا گذاشتیم
تو یه کافه.
تو یه خیابون.
تو یه خاطره.
تو یه آغوش.!!!